Μεγάλη νίκη, μεγάλη ζημιά με Λόπες, αλλά η ΑΕΚ είναι «τέρας επιβίωσης»

• Η ΑΕΚ συνεχίζει να πείθει πως φέτος γίνεται μια ομάδα ικανή να τελειώνει με συνοπτικές διαδικασίες τα παιχνίδια για τα οποία δεν πρέπει να σπαταλά έξτρα σωματικές και ψυχολογικές δυνάμεις, λόγω της διαφοράς ποιότητας με τους αντιπάλους.

• Μεγάλο «συν» για μια πορεία πρωταθλητισμού, που όμως συνοδεύεται από μεγάλες απαιτήσεις και σε άλλα μέτωπα.

• Στην ουσία η ΑΕΚ έχει πέντε ματς στα οποία βάσει εικόνας έπρεπε να είχε κερδίσει και τα πέντε, αλλά τελικά έχει κερδίσει τα τέσσερα και το πέμπτο, το δώρισε μόνη της στον ΠΑΟΚ. Απλά πράγματα.

• Για μια πρωταθλήτρια, δύσκολα μπορείς να βρεις πιο πειστικό ξεκίνημα στην σεζόν που καλείται να υπερασπιστεί τον τίτλο της.

• Στο Ηράκλειο είχαμε ακόμη πιο βελτιωμένη την εικόνα που έχουμε δει με ΠΑΣ Γιάννινα, Αστέρα Τρίπολης, Πανιώνιο, για να μείνω στα ματς του μέσου όρου και να αφήσω έξω την Τούμπα, που παρότι η Ένωση ήταν καλύτερη, έχασε άδοξα.

• Δεν υπάρχει μια φάση που ξεκλείδωσε το ματς. Θυμίζω πως πριν το γκολ του Μπακασέτα, είχαμε τρεις καθαρές ευκαιρίες με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Τον Πόνσε.

• Σταθερά εικόνα ανωτερότητας, διάθεση επιβολής από το ξεκίνημα, κανένας προβληματισμός για τις κλειστές αμυντικές διατάξεις.

• Κι όλα αυτά ενώ ακόμη αναζητείται το πρώτο ματς που έστω και κατά προσέγγιση θα αγωνιστεί πλήρης. Από χθες μάλιστα ξέρουμε, πως αυτό δύσκολα θα συμβεί έτσι κι αλλιώς, για να περάσουμε στο πολύ κακό νέο από το Ηράκλειο.

• Το οποίο είναι ο Λόπες. Δεν μπορώ να φανταστώ τον λόγο που η ΑΕΚ μόνιμα πρέπει να βρίσκεται εν μέσω τέτοιων καταστάσεων. Είναι ο έβδομος ανάλογος τραυματισμός μέσα σε 3,5 χρόνια. Κάτι που δεν νομίζω να έχει προηγούμενο, ούτε κι επόμενο σε ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι πραγματικά απίστευτο.

• Στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα είναι μεγάλο. Ο Λόπες είναι μακράν το καλύτερο αριστερό μπακ στο πρωτάθλημα.

• Σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ, ειδικά η ικανότητα του στην συμμετοχή στην ανάπτυξη είναι κομβική.

• Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη ποντάρει πολλά στα ακραία της μπακ και εξισορροπεί έτσι το δημιουργικό έλλειμα στον άξονα. Ειδικά με Γκάλο και Λόπες και ειδικά σε ματς που ψάχνει το «ξεκλείδωμα».

• Το πρόβλημα που δημιουργείται είναι πως εκτός από το ότι μένεις με ένα κλασικό αριστερό μπακ, τον Χουλτ, ο Σουηδός ως τώρα δεν έχει δείξει να διαθέτει το εύρος των στοιχείων του παιχνιδιού του Λόπες. Και επιθετικά, αλλά και ανασταλτικά.

• Μπερδεύεται πολύ η κατάσταση για τον Ουζουνίδη. Που πρέπει πρώτον να περιμένει το κάτι παραπάνω από τον Χουλτ και δεύτερον, πρέπει να βρει αυτό που θα χάσει λόγω Λόπες από τα άκρα, κάπου αλλού.

• Πάντως η ΑΕΚ καλώς ή κακώς είναι μαθημένη σε αυτές τις συνθήκες. Είναι η μοναδική ομάδα από αυτές που είναι στην μάχη του πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, η οποία έχει μάθει να ζει με προβλήματα που άλλες μπορούσαν να τις είχαν βγάλει νοκ άουτ.

• Φυσικά και δεν χρειάζεται να ζει με αυτά τα προβλήματα, αλλά τι να κάνεις... Όταν έχεις επτά περιπτώσεις χιαστών σε 3,5 χρόνια, τι να κάνεις; Τι να συζητήσεις;

• Γιατί κάποιοι νομίζουν πως μπορούν να έχουν – και να έχουμε- γνώμη επί παντός επιστητού, ακόμη και για ιατρικά θέματα και να βρίσκουμε τις εξηγήσεις. Δεν είναι έτσι. Υπάρχει και η ατυχία. Υπάρχουν και τα λάθη, αλλά υπάρχει και η ατυχία. Και την ΑΕΚ δεν λέει να την αφήσει στον τομέα των τραυματισμών.

• Έχει μάθει λοιπόν η ΑΕΚ έτσι κι έχει μάθει κυρίως να «σφίγγει» ακόμη παραπάνω, όταν βρίσκει μπροστά της τέτοια προβλήματα. Και όπως λέγαμε και πέρσι πολλές φορές είναι και «Λερναία Ύδρα».

• Όπως από τον τραυματισμό πέρσι του Μάνταλου, δόθηκε η ευκαιρία στον Μπακασέτα να δείξει πως έχει στο παλμαρέ του πολύ περισσότερα πράγματα απ' όσα πιστεύαμε, το ίδιο μπορεί να γίνει και τώρα με τον Χουλτ, ίσως και με άλλον παίκτη που κατά περίσταση θα κληθεί να παίξει την θέση

• Να πούμε και δυο πράγματα για τα υπόλοιπα ματς του Σαββάτου.

• Ο Παναιτωλικός συνεχίζει να μη μπορεί να προσθέσει νέα στοιχεία στο παιχνίδι του, παρά τα καλά ποιοτικά στοιχεία που έχει από τη μέση και μπροστά.

• Ο Δέλλας μοιάζει σταθερά εγκλωβισμένος σε κάποια πράγματα, δεν δείχνει να μπορεί να ξεφύγει από αυτά, να δώσει κάτι καινούργιο.

• Τα πράγματα για την ομάδα του Αγρινίου δεν είναι καλά, όχι μόνο γιατί έχει πέντε βαθμούς στις πρώτες πέντε αγωνιστικές, αλλά γιατί από αυτά τα πέντε ματς τα τέσσερα ήταν με ΟΦΗ, Ξάνθη, Λαμία, Λάρισα.

• Από τις ομάδες που λογικά πάνε για τις πρώτες έξι – επτά θέσεις, έχει παίξει μόνο με τον Ατρόμητο. Κι έχασε στην έδρα του...

• Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να προκαλεί το ενδιαφέρον κυρίως γιατί αυτό που καταφέρνει, το καταφέρνει επενδύοντας στο να παίξει ποδόσφαιρο.

• Για μένα η εικόνα του Παναθηναϊκού στα πρώτα πέντε ματς στο πρωτάθλημα, εκτός από τα θετικά στοιχεία που αφορούν τον ίδιο και την δουλειά του προπονητή του, εκθέτει κι άλλα δύο σοβαρά στοιχεία.

• Πρώτον εκθέτει μια σειρά από επαρχιακές ελληνικές ομάδες, που κανείς δεν καταλαβαίνει τον λόγο που υπάρχουν, με τον τρόπο που λειτουργούν οι περισσότερες.

• Με μηδέν επένδυση σε εγχώριο ταλέντο, με μάζωξη κατά κανόνα χαμηλού επιπέδου ξένων ή κάποιων που δεν έχουν πλέοννα δώσουν κάτι σημαντικό και Ελλήνων βετεράνων που απλά αλλάζουν κάθε καλοκαίρι πόλη, είναι ομάδες που υπάρχουν στην Super League για να υπάρχουν.

• Και γι' αυτό και σταδιακά χάνει και ο κόσμος στις πόλεις τους, το ενδιαφέρον να τις παρακολουθήσει και να τις στηρίξει.

• Το δεύτερο στοιχείο που έχει εκθέσει ο Παναθηναϊκός, είναι το χαμηλό επίπεδο του μέσου Έλληνα προπονητή. Τον χαμηλό πήχη που βάζουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους δηλαδή κι όχι αναγκαστικά τις πραγματικές τους δυνατότητες.

• Βαρέθηκα το «καλά οργανωμένος πίσω» ως σχόλιο για τις ομάδες αυτών των προπονητών. Σημαίνει το απόλυτο τίποτα. Το μηδενικό όραμα, τη μηδενική φιλοδοξία, τη μηδενική προοπτική.

• Ομάδες και προπονητές που απεναντι στους πιτσιρικάδες που αποτελούν ειδικά την επιθετική γραμμή του Παναθηναϊκού, παίζουν ταμπούρι και μόνο ταμπούρι και πραγματικά χαίρομαι που χάνουν κι εκτίθενται. Είναι καλό για το ποδόσφαιρο που η μηδενική φιλοδοξία, δεν επιβραβεύεται.